Over dit project

50 jaar geleden vond het Tweede Vaticaans Concilie plaats. Een historische gebeurtenis van wereldformaat én een spannend verhaal. Zonder het Concilie is de Kerk van gisteren, vandaag en morgen niet te verstaan.

Herbeleef dag na dag het Concilie zoals het 50 jaar geleden gebeurde. Volg de actualiteit op de voet en neem deel aan het debat op Facebook.

Volgconcilie is een initiatief van het Studiecentrum Kerk en Media vzw met medewerking van

Bronnen

We danken volgende organisaties voor hun toestemming om materialen uit hun collecties te gebruiken op VolgConcilie:

Aartsbisschoppelijk Archief Mechelen
Bisdom Brugge
Braambos
Centrum voor Conciliestudie Vaticanum II, KU Leuven
Commons.wikimedia.org
Halewijn
KADOC, KU Leuven
Katholiek Documentatie Centrum, Radboud Universiteit Nijmegen
Katholische Nachrichten-Agentur, Bonn,
Luce
Omroep RKK
RKDocumenten.nl
Diverse privécollecties

We hebben getracht alle rechthebbenden op copyright te bereiken. Mochten er toch illustraties zijn opgenomen zonder voorkennis van rechthebbenden, dan worden zij verzocht contact op te nemen met de uitgever: Studiecentrum Kerk en Media vzw, Halewijnlaan 92, 2050 Antwerpen

Medewerkers

Bart Benats: redactie
Dirk Bielen: ontwerp
Dries Bosschaert: redactie
Dirk Claes: redactie
Jo Cornille: redactie
Peter De Mey: redactie
Koen De Wit: ontwikkeling
Leo Declerck: redactie
Adelbert Denaux: redactie
Sim D’Hertefelt: coördinatie, concept & redactie
Siegert Dierickx: google analytics
Stefaan Franco: redactie
Erik Galle: videoarchief, audio
Paul Hamans: redactie
Kris Jacqmain: audio
Gerard Kruis: redactie
Mathijs Lamberigts: redactie
Michael Moras: ontwerp assistentie
Pieter Nolf: stuurgroep
Toon Osaer: stuurgroep & redactie
Joris Polfliet: redactie
Bert Pollet: motion design
Patricia Quaghebeur: fotoarchief
Karim Schelkens: wetenschappelijke leiding, redactie
Marleen Stas: ontwerp, testing
Maria ter Steeg: redactie
Audrey Van den Bremt: publishing
Ton van Eijk: redactie
Lieve Van Hoofstadt: stuurgroep
Lennie van Orsouw: fotoarchief
Ton van Schaik: redactie
Loes van Woudenberg: videoarchief
Peter Vande Vyvere: redactie
Gerrit Vanden Bosch: redactie
Vanessa Vanhove: stem
Kim Vanpuyenbroeck: audio
Andy Vanvoorden: ontwerp
Alexis Vermeylen: fotoarchief
Luc Vints: fotoarchief
Koen Vlaeminck: stuurgroep
Barend Weyens: motion design
Henk Witte: redactie

Belgische bisschoppen bereiden Concilie voor

18 FEB 1962

De voorbereiding van het Concilie in België valt niet onder één noemer te vatten.

Zonder overleg

De meeste Belgische bisschoppen blijken niet meteen te overleggen vooraleer te reageren op de open brief van Tardini ter voorbereiding van het Concilie. Albert Prignon, de rector van het Belgisch College, vraagt aan zijn bisschop of hij anderen heeft geraadpleegd. Het antwoord van de Luikse bisschop Mgr. Kerkhofs verrast hem: Waarom zou ik? Vertegenwoordigt de bisschop dan zijn bisdom niet?

Elk antwoordt dus voor zich. Voorafgaande consultaties in eigen bisdom zijn eerder zeldzaam. Naarmate de start van het Concilie nadert, wordt de voorbereiding intensiever. Verschillende bisschoppen richten zich tot de gelovigen in pastorale brieven, er worden gebedsdiensten en infoavonden georganiseerd en zelfs een didactische tentoonstelling in de Basiliek van Koekelberg. Via het weekblad Kerkelijk Leven - het parochieblad - krijgen de gelovigen geregeld informatie over de voortgang van de voorbereiding van het concilie.

Maar toch ook verwachtingmanagement

Andere bisschoppen engageren zich om realistische verwachtingen te scheppen. Kardinaal Suenens heeft het in zijn Vastenbrief van 1962 exclusief over het Concilie. Die brief wordt voorgelezen in alle kerken en openbare kapellen, in onderwijsinstituten en op de vergaderingen van kerkelijke organisaties en groeperingen.

Hij waarschuwt voor een oppervlakkige vergelijking met profane gebeurtenissen en instelligen. Hij legt uit dat het Concilie geen parlement is, noch internationaal congres, noch een soort VN. En wie hoopt op een revolutionaire koersverandering koestert verkeerde verwachtingen. Want aan de kern zelf van de Blijde Boodschap mag niet worden geraakt.

In het tweede deel gaat hij in op het positieve van het Concilie: voor de Kerk en voor de wereld een mysterie van genade. Het is in de eerste plaats een mysterie van geloof, vervolgens een mysterie van hoop (het wil de mensen gelukkiger maken) en ten slotte een mysterie van christelijke liefde. Het Concilie moet het christelijke leven vernieuwen en binnen de Kerk een geestelijke lente brengen. Daarom moet onderzocht worden of we trouw zijn aan Christus' boodschap.

Suenens onderstreept ook het oecumenische karakter van het Concilie. Al moeten we realistisch blijven en erkennen dat de terugkeer tot de eenheid nog niet voor morgen is. Ten slotte is het Concilie er voor de hele wereld. Het wil nieuwe bruggen slaan en verzoenen. Met aandacht voor de vrede die wordt bedreigd door de atoombom, de ongelijke verdeling van de rijkdom, het versterken van een opbouwend en positief antwoord aan het communisme.

Het Concilie beoogt niets anders dan de prediking van het Evangelie wat voor de wereld de redding betekent.