50 jaar geleden vond het Tweede Vaticaans Concilie plaats. Een historische gebeurtenis van wereldformaat én een spannend verhaal. Zonder het Concilie is de Kerk van gisteren, vandaag en morgen niet te verstaan.
Herbeleef dag na dag het Concilie zoals het 50 jaar geleden gebeurde. Volg de actualiteit op de voet en neem deel aan het debat op Facebook.
Volgconcilie is een initiatief van het Studiecentrum Kerk en Media vzw met medewerking van
We danken volgende organisaties voor hun toestemming om materialen uit hun collecties te gebruiken op VolgConcilie:
We hebben getracht alle rechthebbenden op copyright te bereiken. Mochten er toch illustraties zijn opgenomen zonder voorkennis van rechthebbenden, dan worden zij verzocht contact op te nemen met de uitgever: Studiecentrum Kerk en Media vzw, Halewijnlaan 92, 2050 Antwerpen
Bedankt! We hebben je bericht goed ontvangen.
Een link naar deze pagina is goed verstuurd.
Sorry, deze mogelijkheid is niet langer beschikbaar.
Sorry, deze mogelijkheid is niet langer beschikbaar.
Symbolische clash tussen meerderheid en minderheid8 NOV 1963
De sluimerende onenigheid tussen meerderheid en minderheid over thema’s als de collegialiteit komt tot een symbolische uitbarsting. Twee tenoren van het Concilie, de kardinalen Frings en Ottaviani, gaan een rechtstreekse en persoonlijke confrontatie aan. Frings: stemming van 30 oktober is een volkomen heldere zaakKard. Frings. Foto: Historisches Archiv des Erzbistums Köln
Met dat laatste verwijst Frings rechtstreeks naar de beschuldigingen door Ottaviani in de aula geuit aan het adres van enkele theologen. Ottaviani: wie een schaap van Christus wil zijn, moet zich laten hoeden door PetrusKard. Ottaviani Symbool voor dynamiek van 2e zittijdIn zijn memoires minimaliseert Frings het persoonlijke meningsverschil. Hij beschijft hoe Ottaviani hem daags nadien omhelst en zegt: We willen immers allebei hetzelfde. Dit fait divers is een goed tegengif tegen de sensatiepers die het persoonlijke conflict breed uitsmeert. Ook kardinaal Alfrink zal na het Concilie erop aandringen dat niet de meningsverschillen onthouden worden, maar wel de inhoud van de goedgekeurde Conciliedocumenten, de gedeelde liefde voor Christus en de Kerk en de geest van samenwerking en dialoog. Maar voorbij het persoonlijke conflict is de confrontatie wel symptomatisch voor een dynamiek die tijdens de 2e zittijd steeds duidelijker wordt. Een meerderheid van de Concilievaders beschouwt de collegialiteit als een uitgemaakte zaak. Ze wil nu vooruit en de gevolgen ervan onderzoeken voor het bestuur van de universele Kerk. Voor een minderheid kan het bisschoppencollege zijn taak alleen maar uitoefenen als het daarvoor door de paus gemandateerd wordt. Zij is bekommerd dat de paus altijd vrij en onafhankelijk moet kunnen handelen. Een groep binnen deze minderheid zal zich tijdens de 2e zittijd organiseren in de Coetus Internationalis Patrum (Internationale Groep van Vaders) om hun ideeën te propageren. Meer weten
|
Dag na dag |