50 jaar geleden vond het Tweede Vaticaans Concilie plaats. Een historische gebeurtenis van wereldformaat én een spannend verhaal. Zonder het Concilie is de Kerk van gisteren, vandaag en morgen niet te verstaan.
Herbeleef dag na dag het Concilie zoals het 50 jaar geleden gebeurde. Volg de actualiteit op de voet en neem deel aan het debat op Facebook.
Volgconcilie is een initiatief van het Studiecentrum Kerk en Media vzw met medewerking van
We danken volgende organisaties voor hun toestemming om materialen uit hun collecties te gebruiken op VolgConcilie:
We hebben getracht alle rechthebbenden op copyright te bereiken. Mochten er toch illustraties zijn opgenomen zonder voorkennis van rechthebbenden, dan worden zij verzocht contact op te nemen met de uitgever: Studiecentrum Kerk en Media vzw, Halewijnlaan 92, 2050 Antwerpen
Bedankt! We hebben je bericht goed ontvangen.
Een link naar deze pagina is goed verstuurd.
Sorry, deze mogelijkheid is niet langer beschikbaar.
Sorry, deze mogelijkheid is niet langer beschikbaar.
Dood, oordeel, hemel en hel in de Concilie-aula15 SEP 1964
De Concilievaders beginnen de inhoudelijke besprekingen van de 3e zittijd met hoofdstuk 7 van het schema over de Kerk. Dat gaat over de eschatologische aspecten van de christelijke roeping. Oftewel de leer over onze uiteindelijke bestemming. Meer nadruk op vagevuur, verdoemenis en hel gevraagdKardinaal Ruffini klaagt erover dat de tekst nauwelijks spreekt over het vagevuur. De veroordeling van diegenen die in doodzonde sterven wordt al helemaal niet genoemd. Aartsbisschop Nicodemo vraagt dat de eeuwige verdoemenis voor zondaars zonder berouw uitdrukkelijk vermeld wordt. En bisschop D’Agostino wil de moderne mens herinneren aan het bestaan van de hel. Breder kader primeertDe kritiek is deels te verklaren door het feit dat de opstellers van de tekst grote inspanning hebben geleverd om de traditionele leer over de 4 uitersten: dood, oordeel, hemel en hel in een breder kader te plaatsen. Dat kader omschrijven ze in de titel van hoofdstuk 7 als het eschatologische karakter van de Kerk op haar aardse pelgrimstocht en haar eenheid met de hemelse Kerk. In mensentaal luidt één van de belangrijke boodschappen van dit hoofdstuk: de Kerk is onderweg naar voltooiing. Heiligverklaringen zijn discriminerendKardinaal Suenens klaagt het systeem van heiligverklaringen aan. Op basis van statistieken over alle heiligverklaringen sinds 1800 die hij heeft laten opmaken door een pater komt hij tot onthutsende vaststellingen:
De procedures zijn bovendien te ingewikkeld en kosten te veel. Pieter Smulders schrijft in zijn Conciliedagboek: Suenens wil zaligverklaringen door bisschopsconferenties |
Dag na dag |