Over dit project

50 jaar geleden vond het Tweede Vaticaans Concilie plaats. Een historische gebeurtenis van wereldformaat én een spannend verhaal. Zonder het Concilie is de Kerk van gisteren, vandaag en morgen niet te verstaan.

Herbeleef dag na dag het Concilie zoals het 50 jaar geleden gebeurde. Volg de actualiteit op de voet en neem deel aan het debat op Facebook.

Volgconcilie is een initiatief van het Studiecentrum Kerk en Media vzw met medewerking van

Bronnen 

We danken volgende organisaties voor hun toestemming om materialen uit hun collecties te gebruiken op VolgConcilie:

  • Aartsbisschoppelijk Archief Mechelen 
  • Bisdom Brugge
  • Braambos
  • Centrum voor Conciliestudie Vaticanum II, KU Leuven
  • Commons.wikimedia.org
  • Halewijn
  • KADOC, KU Leuven
  • Katholiek Documentatie Centrum, Radboud Universiteit Nijmegen
  • Katholische Nachrichten-Agentur, Bonn,
  • Luce
  • Omroep RKK
  • RKDocumenten.nl
  • Diverse privécollecties

We hebben getracht alle rechthebbenden op copyright te bereiken. Mochten er toch illustraties zijn opgenomen zonder voorkennis van rechthebbenden, dan worden zij verzocht contact op te nemen met de uitgever: Studiecentrum Kerk en Media vzw, Halewijnlaan 92, 2050 Antwerpen

Medewerkers 

  • Bart Benats: redactie
  • Dirk Bielen: ontwerp
  • Dries Bosschaert: redactie
  • Dirk Claes: redactie
  • Jo Cornille: redactie
  • Peter De Mey: redactie
  • Koen De Wit: ontwikkeling
  • Leo Declerck: redactie
  • Adelbert Denaux: redactie
  • Sim D’Hertefelt: coördinatie, concept & redactie
  • Siegert Dierickx: google analytics
  • Stefaan Franco: redactie
  • Erik Galle: videoarchief, audio
  • Paul Hamans: redactie
  • Kris Jacqmain: audio
  • Gerard Kruis: redactie
  • Mathijs Lamberigts: redactie
  • Michael Moras: ontwerp assistentie
  • Pieter Nolf: stuurgroep
  • Toon Osaer: stuurgroep & redactie
  • Joris Polfliet: redactie
  • Bert Pollet: motion design
  • Patricia Quaghebeur: fotoarchief
  • Karim Schelkens: wetenschappelijke leiding, redactie
  • Marleen Stas: ontwerp, testing
  • Maria ter Steeg: redactie
  • Audrey Van den Bremt: publishing
  • Ton van Eijk: redactie
  • Lieve Van Hoofstadt: stuurgroep
  • Lennie van Orsouw: fotoarchief
  • Ton van Schaik: redactie
  • Loes van Woudenberg: videoarchief
  • Peter Vande Vyvere: redactie
  • Gerrit Vanden Bosch: redactie
  • Vanessa Vanhove: stem
  • Kim Vanpuyenbroeck: audio
  • Andy Vanvoorden: ontwerp
  • Alexis Vermeylen: fotoarchief
  • Luc Vints: fotoarchief
  • Koen Vlaeminck: stuurgroep
  • Barend Weyens: motion design
  • Henk Witte: redactie

Bedankt! We hebben je bericht goed ontvangen.

Een link naar deze pagina is goed verstuurd.

Het e-mailadres is niet juist. Probeer het opnieuw.

Contact

Sorry, deze mogelijkheid is niet langer beschikbaar.

Sorry, deze mogelijkheid is niet langer beschikbaar.

Pieter Smulders

Toon volledig dagboek

04 NOV '64 | Buitengewoon mooie speech van Lercaro

Nog enige toespraken over Eccl.in Mundo [het schema over de Kerk in de wereld van deze tijd] n. 22.

Een buitengewoon mooie speech van Lercaro: Dit nummer is de kern van de hele zaak, omdat het zegt, dat de openbaring het menselijk inzicht helpt, en dat de wetenschap de vooruitgang van het geloofsinzicht dient. Maar het houdt op, waar het zou moeten beginnen. Want het gaat niet over de cultuur van de verleden tijd, maar van de toekomst. De Kerk moet haar armoede belijden; zij draagt rijkdommen mee uit het verleden, zoals haar scholastieke filosofie en theologie, haar studieprograms, die van een vroegere tijd zijn; daaraan moet zij verzaken, of zeker niet daarop vertrouwen, omdat deze rijkdommen haar inperken. Zij moet wendbaar van geest en stoutmoedig zijn, waardoor haar verzaking aan oude rijkdommen openheid wordt voor de nieuwe. Zij moet niet enkel in woorden, maar metterdaad onderscheid maken tussen haar leer en de cultuurgebonden elementen. Daaruit volgt de noodzaak van herziening van de studieprogramma's van seminaries en kerkelijke studies: want hoe kan de Kerk tot een dialoog komen, als haar woordvoerders een taal spreken van een andere tijd? Op twee punten moet de Kerk terugkeren tot haar oude traditie: de bisschoppen moeten weer leraren zijn, authentieke theologen, niet scholastieke, maar pneumatieke; en ook de leken moeten scheppend kunnen werken in de theologie. Daar wordt hij afgebeld door Döpfner, die in zijn naam voorzit; Lercaro breekt midden in de zin af, en zegt alleen: Gratias, Eminentissime Pater. Een (met Döpfner afgesproken?) lesje voor Ruffini, hoe een kardinaal zich tegenover de voorzitter te gedragen heeft. Het was een glasheldere, rustige, maar met grote warmte voorgedragen speech, van een grootse visie, en moedig.