Over dit project

50 jaar geleden vond het Tweede Vaticaans Concilie plaats. Een historische gebeurtenis van wereldformaat én een spannend verhaal. Zonder het Concilie is de Kerk van gisteren, vandaag en morgen niet te verstaan.

Herbeleef dag na dag het Concilie zoals het 50 jaar geleden gebeurde. Volg de actualiteit op de voet en neem deel aan het debat op Facebook.

Volgconcilie is een initiatief van het Studiecentrum Kerk en Media vzw met medewerking van

Bronnen

We danken volgende organisaties voor hun toestemming om materialen uit hun collecties te gebruiken op VolgConcilie:

Aartsbisschoppelijk Archief Mechelen
Bisdom Brugge
Braambos
Centrum voor Conciliestudie Vaticanum II, KU Leuven
Commons.wikimedia.org
Halewijn
KADOC, KU Leuven
Katholiek Documentatie Centrum, Radboud Universiteit Nijmegen
Katholische Nachrichten-Agentur, Bonn,
Luce
Omroep RKK
RKDocumenten.nl
Diverse privécollecties

We hebben getracht alle rechthebbenden op copyright te bereiken. Mochten er toch illustraties zijn opgenomen zonder voorkennis van rechthebbenden, dan worden zij verzocht contact op te nemen met de uitgever: Studiecentrum Kerk en Media vzw, Halewijnlaan 92, 2050 Antwerpen

Medewerkers

Bart Benats: redactie
Dirk Bielen: ontwerp
Dries Bosschaert: redactie
Dirk Claes: redactie
Jo Cornille: redactie
Peter De Mey: redactie
Koen De Wit: ontwikkeling
Leo Declerck: redactie
Adelbert Denaux: redactie
Sim D’Hertefelt: coördinatie, concept & redactie
Siegert Dierickx: google analytics
Stefaan Franco: redactie
Erik Galle: videoarchief, audio
Paul Hamans: redactie
Kris Jacqmain: audio
Gerard Kruis: redactie
Mathijs Lamberigts: redactie
Michael Moras: ontwerp assistentie
Pieter Nolf: stuurgroep
Toon Osaer: stuurgroep & redactie
Joris Polfliet: redactie
Bert Pollet: motion design
Patricia Quaghebeur: fotoarchief
Karim Schelkens: wetenschappelijke leiding, redactie
Marleen Stas: ontwerp, testing
Maria ter Steeg: redactie
Audrey Van den Bremt: publishing
Ton van Eijk: redactie
Lieve Van Hoofstadt: stuurgroep
Lennie van Orsouw: fotoarchief
Ton van Schaik: redactie
Loes van Woudenberg: videoarchief
Peter Vande Vyvere: redactie
Gerrit Vanden Bosch: redactie
Vanessa Vanhove: stem
Kim Vanpuyenbroeck: audio
Andy Vanvoorden: ontwerp
Alexis Vermeylen: fotoarchief
Luc Vints: fotoarchief
Koen Vlaeminck: stuurgroep
Barend Weyens: motion design
Henk Witte: redactie

Michel van der Plas

Pseudoniem van B.G.F Brinkel. Geboren in Den Haag in 1927. Schrijver, dichter, vertaler en journalist. Meer dan 40 jaar lang journalist voor het weekblad Elsevier. Schrijft teksten voor cabaret (oa. Wim Sonneveld en Wim Kan) en biografieën van katholieke kopstukken als Guido Gezelle. Krijgt in 1998 een eredoctoraat van de Katholieke Universiteit van Nijmegen.

Michel van der Plas doet als correspondent voor het weekblad Elsevier verslag van de Conciliegebeurtenissen. Hij getuigt over die ervaring: Ik had het gevoel dat de hele kerk ter schole ging. Dat was voor mij de geest van het Concilie.

Conciliedagboek

Alles tonen

14 SEP '64 | Een Paus die vreest voor de aantasting van zijn prerogatieven

Het was, toen de Paus vanmorgen op de sedia gestatoria de Sint Pieter werd binnengedragen, alsof er een gespannen, wat nerveuze stilte hing. (…)

Nog benauwder warm leek het in de aula te worden tijdens de rede van de Paus, die in opvallende tegenstelling stond tot die ter opening van de vorige sessie. Toen een inspirerende homilie, die het Concilie waardevolle perspectieven bood, nu een sterk juridisch getinte verhandeling over de verhouding tussen het gezag van de Paus en dat van de bisschoppen, en dat terwijl dit onderwerp in deze sessie niet meer in uitvoerige algemene discussie lijkt te worden gebracht – er wordt over de desbetreffende tekst immers alleen nog, zij het definitief, gestemd?

Terwijl paus Paulus zei het episcopaat te willen verheerlijken, leek hij – zeggen vooraanstaande theologen – eerder het primaatschap te definiëren. Opvallend sterk werd er in zijn rede van boven naar beneden gedacht, terwijl iedere gedachte aan de Kerk, begrepen als het volk Gods, ontbrak. En zo scheen de verheerlijking van het bisschopsambt er een door een Paus die vreest voor de aantasting van zijn prerogatieven; eventuele consequenties van de herwaardering van het bisschopsambt werden niet genoemd. Of moest men daarover iets lezen in deze ene zin: ‘wij wensen dat u ons altijd nabij zijt’? In de benadrukking van het centrale gezag misten de bisschoppen echter de vermelding van hun eigen deelneming daaraan.

En de gevolgen van deze rede? De belangrijkste vraag luidt vanavond: kan de Concilieminderheid, steunend op de gezagstheologie van de Romeinse school, met deze tekst in de hand nu niet weer een discussie wensen over het derde hoofdstuk van het Kerkschema, dat handelt over de bisschoppen?

Ontdek meer: 3e zittijd van het Concilie plechtig geopend