Over dit project

50 jaar geleden vond het Tweede Vaticaans Concilie plaats. Een historische gebeurtenis van wereldformaat én een spannend verhaal. Zonder het Concilie is de Kerk van gisteren, vandaag en morgen niet te verstaan.

Herbeleef dag na dag het Concilie zoals het 50 jaar geleden gebeurde. Volg de actualiteit op de voet en neem deel aan het debat op Facebook.

Volgconcilie is een initiatief van het Studiecentrum Kerk en Media vzw met medewerking van

Bronnen 

We danken volgende organisaties voor hun toestemming om materialen uit hun collecties te gebruiken op VolgConcilie:

  • Aartsbisschoppelijk Archief Mechelen 
  • Bisdom Brugge
  • Braambos
  • Centrum voor Conciliestudie Vaticanum II, KU Leuven
  • Commons.wikimedia.org
  • Halewijn
  • KADOC, KU Leuven
  • Katholiek Documentatie Centrum, Radboud Universiteit Nijmegen
  • Katholische Nachrichten-Agentur, Bonn,
  • Luce
  • Omroep RKK
  • RKDocumenten.nl
  • Diverse privécollecties

We hebben getracht alle rechthebbenden op copyright te bereiken. Mochten er toch illustraties zijn opgenomen zonder voorkennis van rechthebbenden, dan worden zij verzocht contact op te nemen met de uitgever: Studiecentrum Kerk en Media vzw, Halewijnlaan 92, 2050 Antwerpen

Medewerkers 

  • Bart Benats: redactie
  • Dirk Bielen: ontwerp
  • Dries Bosschaert: redactie
  • Dirk Claes: redactie
  • Jo Cornille: redactie
  • Peter De Mey: redactie
  • Koen De Wit: ontwikkeling
  • Leo Declerck: redactie
  • Adelbert Denaux: redactie
  • Sim D’Hertefelt: coördinatie, concept & redactie
  • Siegert Dierickx: google analytics
  • Stefaan Franco: redactie
  • Erik Galle: videoarchief, audio
  • Paul Hamans: redactie
  • Kris Jacqmain: audio
  • Gerard Kruis: redactie
  • Mathijs Lamberigts: redactie
  • Michael Moras: ontwerp assistentie
  • Pieter Nolf: stuurgroep
  • Toon Osaer: stuurgroep & redactie
  • Joris Polfliet: redactie
  • Bert Pollet: motion design
  • Patricia Quaghebeur: fotoarchief
  • Karim Schelkens: wetenschappelijke leiding, redactie
  • Marleen Stas: ontwerp, testing
  • Maria ter Steeg: redactie
  • Audrey Van den Bremt: publishing
  • Ton van Eijk: redactie
  • Lieve Van Hoofstadt: stuurgroep
  • Lennie van Orsouw: fotoarchief
  • Ton van Schaik: redactie
  • Loes van Woudenberg: videoarchief
  • Peter Vande Vyvere: redactie
  • Gerrit Vanden Bosch: redactie
  • Vanessa Vanhove: stem
  • Kim Vanpuyenbroeck: audio
  • Andy Vanvoorden: ontwerp
  • Alexis Vermeylen: fotoarchief
  • Luc Vints: fotoarchief
  • Koen Vlaeminck: stuurgroep
  • Barend Weyens: motion design
  • Henk Witte: redactie

Bedankt! We hebben je bericht goed ontvangen.

Een link naar deze pagina is goed verstuurd.

Het e-mailadres is niet juist. Probeer het opnieuw.

Contact

Sorry, deze mogelijkheid is niet langer beschikbaar.

Sorry, deze mogelijkheid is niet langer beschikbaar.

Michel van der Plas

Toon volledig dagboek

20 NOV '63 | Door de doop al één, maar door het geloof nog gescheiden

Ook vandaag veel zeer belangwekkende interventies. Het is moeilijk een keuze te doen. Namens het Zwitserse episcopaat (het was gisteren door paus Paulus in audiëntie ontvangen) sprak Mgr. Jelmini. ‘Niet alleen de conversio cordis, een omkering des harten is vereist voor het herstel van de eenheid, ook een verandering van de menselijke structuur van de Kerk.’ En: ‘Het is niet genoeg te spreken over de vrijheid van geweten, men zal het ook over de vrijheid der geloofsgemeenschappen moeten doen.’ Of (namens het Engelse episcopaat) Mgr. Heenan van Westminster: ‘Wij, die door de doop al een zijn, maar door het geloof nog gescheiden, zullen samen moeten komen in liefde. Laat het Concilie echter aanbevelen dat de oecumenische dialoog plaatsvindt in het land zelf waar de dialogerenden leven.’

Voor een incident zorgde de curiekardinaal Bacci, de bekende grote Latinist, wiens zorg voor het zuiver gebruik van het Latijn alle andere zorgen van het Concilie verre te boven lijkt te gaan. Hij zou op 30 oktober jl. vóór de stemming over de vijf vragen, ondanks een uitdrukkelijk verzoek aan de moderatoren, niet hebben mogen spreken, en hij had nog wel willen zeggen dat ‘ius primatiale’ minder goed Latijn was dan ‘ius primatus’. Toen kardinaal Agagianian de Latinist antwoordde dat het moderamen de tekst indertijd duidelijk genoeg had gevonden, barstte in de vergadering een bevrijdend applaus los.