Over dit project

50 jaar geleden vond het Tweede Vaticaans Concilie plaats. Een historische gebeurtenis van wereldformaat én een spannend verhaal. Zonder het Concilie is de Kerk van gisteren, vandaag en morgen niet te verstaan.

Herbeleef dag na dag het Concilie zoals het 50 jaar geleden gebeurde. Volg de actualiteit op de voet en neem deel aan het debat op Facebook.

Volgconcilie is een initiatief van het Studiecentrum Kerk en Media vzw met medewerking van

Bronnen 

We danken volgende organisaties voor hun toestemming om materialen uit hun collecties te gebruiken op VolgConcilie:

  • Aartsbisschoppelijk Archief Mechelen 
  • Bisdom Brugge
  • Braambos
  • Centrum voor Conciliestudie Vaticanum II, KU Leuven
  • Commons.wikimedia.org
  • Halewijn
  • KADOC, KU Leuven
  • Katholiek Documentatie Centrum, Radboud Universiteit Nijmegen
  • Katholische Nachrichten-Agentur, Bonn,
  • Luce
  • Omroep RKK
  • RKDocumenten.nl
  • Diverse privécollecties

We hebben getracht alle rechthebbenden op copyright te bereiken. Mochten er toch illustraties zijn opgenomen zonder voorkennis van rechthebbenden, dan worden zij verzocht contact op te nemen met de uitgever: Studiecentrum Kerk en Media vzw, Halewijnlaan 92, 2050 Antwerpen

Medewerkers 

  • Bart Benats: redactie
  • Dirk Bielen: ontwerp
  • Dries Bosschaert: redactie
  • Dirk Claes: redactie
  • Jo Cornille: redactie
  • Peter De Mey: redactie
  • Koen De Wit: ontwikkeling
  • Leo Declerck: redactie
  • Adelbert Denaux: redactie
  • Sim D’Hertefelt: coördinatie, concept & redactie
  • Siegert Dierickx: google analytics
  • Stefaan Franco: redactie
  • Erik Galle: videoarchief, audio
  • Paul Hamans: redactie
  • Kris Jacqmain: audio
  • Gerard Kruis: redactie
  • Mathijs Lamberigts: redactie
  • Michael Moras: ontwerp assistentie
  • Pieter Nolf: stuurgroep
  • Toon Osaer: stuurgroep & redactie
  • Joris Polfliet: redactie
  • Bert Pollet: motion design
  • Patricia Quaghebeur: fotoarchief
  • Karim Schelkens: wetenschappelijke leiding, redactie
  • Marleen Stas: ontwerp, testing
  • Maria ter Steeg: redactie
  • Audrey Van den Bremt: publishing
  • Ton van Eijk: redactie
  • Lieve Van Hoofstadt: stuurgroep
  • Lennie van Orsouw: fotoarchief
  • Ton van Schaik: redactie
  • Loes van Woudenberg: videoarchief
  • Peter Vande Vyvere: redactie
  • Gerrit Vanden Bosch: redactie
  • Vanessa Vanhove: stem
  • Kim Vanpuyenbroeck: audio
  • Andy Vanvoorden: ontwerp
  • Alexis Vermeylen: fotoarchief
  • Luc Vints: fotoarchief
  • Koen Vlaeminck: stuurgroep
  • Barend Weyens: motion design
  • Henk Witte: redactie

Bedankt! We hebben je bericht goed ontvangen.

Een link naar deze pagina is goed verstuurd.

Het e-mailadres is niet juist. Probeer het opnieuw.

Contact

Sorry, deze mogelijkheid is niet langer beschikbaar.

Sorry, deze mogelijkheid is niet langer beschikbaar.

Thema Verwerking: Concilie is nog lang niet afgerond

Na het Concilie beginnen de meeste Concilievaders in hun bisdom met veel enthousiasme aan de praktische uitvoering van de Conciliebesluiten. Ze hebben het Concilie ervaren als een theologische en spirituele herbronning.

Op het terrein ontmoeten ze zowel weerstand tegen de verandering als teleurstelling dat de veranderingen niet ver genoeg gaan. De Rooms-Katholieke Kerk polariseert na het Concilie. Al is de spanning ook tijdens het Concilie en in de documenten al voelbaar.

Maar waar gaan die veranderingen nu over?

Samen kerk zijn en dragen

De herontdekking van de kerk als volk van God zorgt ervoor dat op alle niveaus gezocht wordt naar manieren om samen kerk te zijn en de kerkgemeenschap te dragen.

Overal ter wereld zien overlegstructuren het licht:

  • parochieraad op het niveau van de parochie,
  • priesterraad en pastorale raad op het niveau van het bisdom,
  • bisschoppenconferentie op interdiocesaan (tussen bisdommen) niveau.

In Rome vinden vanaf 1967 bisschoppensynodes plaats: geregelde bijeenkomsten van bisschoppen uit de wereldkerk om ervaringen uit te wisselen en de paus te adviseren.

Liturgievernieuwing meest zichtbare resultaat van het Concilie

De mis in de eigen taal in plaats van het Latijn en meer lezingen uit de Bijbel behoren tot de meest zichtbare resultaten van het Tweede Vaticaans Concilie. De liturgievernieuwing komt daarmee tegemoet aan de verzuchtingen van vele bisschoppen en gelovigen voor het Concilie.

De eensgezindheid over de liturgievernieuwing die heerst op het Concilie, maakt plaats voor onenigheid over de uitvoering en recente schuchtere pogingen tot verzoening. Ontdek het thema liturgie.

Catechese: van kennis naar initiatie, maar toch ook kennis

De catechese (godsdienstonderricht) evolueert schoorvoetend van een aanpak gericht op kennisoverdracht naar een meer ervaringsgerichte en vervolgens een initiërende benadering: inwijden door mee te doen.

Toch blijft geloofskennis belangrijk, getuige de nieuwe Catechismus van de Katholieke Kerk die in het Nederlands verschijnt in 1995 en de jongerenversie Youcat van 2010.

Toenadering tussen christelijke kerken

De traag maar zekere toenadering tussen de christelijke kerken (oecumene) in de laatste 50 jaar is een belangrijke vrucht van het Concilie. In 1928 wordt aan katholieken nog verboden in gesprek te gaan met niet-katholieke christenen. Vanaf 1964 wordt dit een opdracht en staat dialoog voorop.

Interkerkelijke commissies van katholieken met anglicanen en gereformeerden hebben belangrijke teksten voortgebracht die de toenadering bevorderen. En contacten tussen katholieke en orthodoxe kerkleiders worden steeds hartelijker. De kerkopvatting van katholieken en orthodoxen komt trouwens vrij goed overeen.

Natuurlijk zijn nog niet alle inhoudelijke knelpunten opgelost. Een grote uitdaging blijft ook dat gewone christenen van verschillende kerken elkaar beter leren kennen en respecteren.

Permanente diakens

Het Concilie geeft lokale bisschoppenconferenties de bevoegdheid om het ambt van permanent diaken opnieuw in te voeren. In vele West-Europese landen is dat ook gebeurd.

Gehuwde mannen kunnen zo een wijding ontvangen en zich op een unieke manier gezonden weten om dienstbaar te zijn aan God, de kerkgemeenschap en de wereld, in het bijzonder de meest kwetsbaren.

Het ambt kent een opmerkelijke bloei. Al moeten permanente diakens zich er wel voor hoeden ingeschakeld te worden als vervangpriesters om het nijpende priestertekort op te vangen.

Postconciliaire leken

Het Concilie herontdekt en benadrukt de volwaardige christelijke roeping van elke gedoopte. De postconciliaire leken hebben die oproep van het Concilie ter harte genomen, denk maar aan de nieuwe kerkelijke bewegingen. Ze kenmerken zich door een intens spiritueel leven, een ongegeneerde liefde voor de Kerk en een radicaal engagement voor een betere samenleving.

Ook vandaag herbronnen met Concilieteksten

Wanneer Johannes XXIII bij het begin van het Concilie oproept tot aggiornamento, dan verlangt hij dat de blijde boodschap zo verwoord wordt dat ze mensen van deze tijd kan raken. Dat hij daarvoor een Concilie nodig acht, bewijst dat er op dat vlak in de jaren 1950 een probleem bestaat. Het Concilie wil de Kerk in staat stellen om te antwoorden op de noden van een nieuwe cultuur.

De Concilievaders gaan voor die vernieuwingspoging te rade bij de oudste christelijke bronnen: de Schrift en de kerkvaders. Precies omdat de vernieuwing van het Concilie vooral een herbronning was, blijft de waarde ervan overeind. Ook wanneer de tijd vanaf de late jaren 1960 drastisch verandert.

Ook vandaag kan de Kerk zich herbronnen door de diepe waarde van de Concilieteksten te herontdekken. Daartoe roept paus Benedictus XVI op in zijn brief Porta Fidei.